 |
| Molenheiken |
Het
was er zeer primitief de open bornput betekende een gevaar voor de kinderen, de
vloer in de keuken was opengebroken en veranderd in een zandbak, waar Erna en
Jantje Lauwers speelden. Als wc diende een ingegraven petroleumvat onder een
afdak. Bij de dood van grootmoeder Mie Van Osta kwam bet huis te koop. Ik had
niet veel keus en kocht het voor 5 500 F. Nu konden we de zaak grondig
moderniseren en er een juweeltje van maken. De open waterput werd vervangen
door een pomp, de wc werd verplaatst naar het opkamertje, nieuwe vloeren,
behang en schilderwerk.
In
1922 begon mijn vrouw een winkel in lingerieartikelen. Ik voelde er
aanvankelijk niet veel voor, een spoorman is geen handelaar, maar dank zij haar
ondernemingsgeest en volharding konden we onze zoon Henri college laten lopen
en onze meisjes Octavie, Magdalena en Renée, welke op 18 mei 1925 geboren was,
later op internaat sturen. Niettegenstaande het vele werk leefden we toch zeer
gelukkig en tevreden en namen al die drukte als ontspanning.
Als
vrijetijdsbesteding boerde ik op een lapje grond van de spoorwegen tegenover de
Quarantainestallen, waar ik tevens over mest kon beschikken. Ons ma vond dat te
ver. In 1925 kwam het huis naast ons, erven Verdonckt te koop. Ik had geen zin
in de woning maar wel in de bijhorende achterinliggende 20 are labeurgrond. Op
aandringen van Theo Verdonckt deed ik een bod van 19 000 F op het huis, ik zou
toch geen kans krijgen daar het niet onder de 40 000 F zou weggaan. Tot ieders
verbazing daagden geen andere liefhebbers op, zo werd ik onvoorzien eigenaar.
Ik
knapte de woning, die erg verwaarloosd was met eigen middelen op tot een
tweewoonst, die ik goed kon verhuren. In 1932 lieten we de ganse boel afbreken
en er een ruim winkelhuis bouwen.
Het nieuwe winkel-woonhuis
